Niektóre z dawnych ras chińskich są znane i dziś. Do nich należy na przykład chiński gołąb pocztowy niebieskooki (oryginalna nazwa - Shung Shur Naałi), wysyłany do lotów na małą odległość .Pod tą nazwą opisuje go Chang van Chung (czyt. Czeng Uen Czung) w książce o gołębiach wydanej w roku 1753. Nazwa rasy pochodzi od swoistej niebieskiej barwy tęczówki i jaskrawoczerwonego pierścienia dookoła źrenicy. Są to gołębie średnio duże (ważą 340-400 g). Głowę mają bez czuba, z wypukłym czołem. Dziób średnio długi. Nogi w dolnej partii - skoki i palce - nieupierzone. Znane są odmiany barwne: biała, czarna, niebieska i niebieska cętkowana (karpiata).
- Szary gołąb Tung Kun, noszący nazwę od ojczystego miasta Tung Kun Pek, został również opisany w książce Changa, z roku 1753. Słowo pek" oznacza biały" i odnosi się do upierzenia gołębia, który w rzeczywistości jest bardzo jasnoniebieski z czarnymi pasami na skrzydłach lub bez pasów. Te gładkogłowe i bosonogie gołębie należą do typu bagdet.
- Szary gołąb Kai Sin, nazywany przez Chińczyków Kai Sin Pek , od miasta, z którego pochodzi - Kai Sin (w Chinach Centralnych). Ma on również jasnoniebieskie upierzenie. Tęczówka oczu jest ciemna z połyskiem złotopurpurowym. Należy do ras latających na małą odległość. Znane są odmiany bezczube i z goździkiem na czole.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz